Krótkowzroczność (minusy)

Krótkowzroczność (miopia) to wada wzroku, w której osoba krótkowzroczna widzi wyraźnie przedmioty i tekst znajdujące się blisko, podczas gdy obiekty znajdujące się w większej odległości są zamazane. To często spotykana wada wzroku, choć wiele osób (szczególnie młodych i dzieci) nie od razu ją u siebie zauważa, ponieważ są przyzwyczajone do nieco niewyraźnego widzenia. Często asymetria wady wzroku między obojgiem oczu powoduje, że wada wzroku jest wykrywana później. Ta sytuacja jest niegroźna w przypadku dorosłych, ale już w przypadku małych dzieci może powodować niedowidzenie.

Przyczyny krótkowzroczności

Jedną z przyczyn krótkowzroczności są geny. Jeżeli jesteś rodzicem i nosisz okulary lub soczewki do dali, to twoje dzieci mają większą szansę na odziedziczenie tej wady wzroku, niż dzieci rodziców normowzrocznych. Dlatego tak ważne są regularne badania okulistyczne, które przy pomocy odpowiedniego sprzętu (w Trójmiejskim Centrum Okulistycznym taki właśnie mamy) mogą się odbywać nawet od 1. dnia życia dziecka. Im wcześniej wykryta wada wzroku, tym większa szansa na prawidłowe widzenie w przyszłości. Krótkowzroczność pojawia się w dzieciństwie i pogłębia aż do ukończenia około 20 roku życia. Zdarzają się sytuacje progresji również w późniejszym wieku.

Istnieją również inne przyczyny krótkowzroczności. Obecnie wiadomo już, że rozwój krótkowzroczności u dzieci jest proporcjonalny do ilości czasu spędzanego w warunkach sztucznego oświetlenia. Długa praca przy komputerze czy telefonie, przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach sztucznie oświetlonych, to tylko dwa przykłady sytuacji, które prowadzą do zmęczenia oczu, ale także powodują progresję „minusów”.

Istnieje jeszcze szereg innych przyczyn, których ludzkość jeszcze nie poznała, ale wiele badań naukowych daje nadzieję, że uda się poznać kolejne. Wiadomo natomiast, że istotą miopii jest to, że promienie świetlne wpadające do oka są ogniskowane (skupiane) przed siatkówką oka zamiast bezpośrednio na siatkówce, jak w oku normowzrocznym. W przypadku odwrotnej sytuacji, czyli nadwzroczności, promienie świetlne ogniskują się „za daleko” i również obraz staje się niewyraźny.

Leczenie krótkowzroczności

Najstarszą i najpowszechniejszą metodą leczenia krótkowzroczności są okulary. Nowoczesne szkła okularowe są coraz cieńsze, mają coraz mniej niedoskonałości, oprawki są coraz ciekawsze i często zdobią twarz. Okulary dwuogniskowe i okulary progresywne dają możliwość korekcji kilku odległości na raz u osób po 40. roku życia.

Osoby, które nie czują się dobrze w okularach lub ze względów zawodowych okulary nie wchodzą w grę (osoby pracujące w masce, skafandrze, na wysokościach,itp.) mają do dyspozycji soczewki kontaktowe. Obecnie soczewki kontaktowe są w stanie skorygować krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm, a także starczowzroczność (soczewki wieloognoskowe). Soczewki są doskonałym wyborem dla osób aktywnie uprawiających sport (bieganie, sporty walki, tenis, itp.).

W przypadku, gdy zawiodą obydwie powyższe metody (nietolerancja soczewek, problemy z zakładaniem, częste niszczenie okularów, itp.) rozwiązaniem może być zabieg chirurgiczny. Mowa o laserowej korekcji wzroku (LASIK, SBK-LASIK, femto-LASIK, iLasik, SMILE, PRK, LASEK, trans-PRK, i inne), która jest z każdym rokiem unowocześniana i daje coraz to nowsze możliwości korekcji nawet skomplikowanych wad wzroku. Zabieg laserowy w uproszczeniu polega na zmianie krzywizny rogówki tak, aby oko było w stanie zogniskować obraz dokładnie na siatkówce. Niestety istnieje szereg przeciwwskazań do tego typu zabiegów i jedynie bardzo dokładne badanie (badanie kwalifikacyjne do laserowej korekcji wzroku) jest w stanie odpowiedzieć na pytanie, czy jest to zabieg dla Ciebie.

W przypadku braku możliwości korekcji laserowej, istnieją inne zabiegi chirurgiczne, np. refrakcyjny wszczep soczewki wewnątrzgałkowej fakijnej. Jest to zabieg, który polega na wszczepieniu soczewki do wnętrza gałki ocznej bez potrzeby usuwania własnej. Dużą zaletą tego typu zabiegów jest ich odwracalność. W przypadku jakichkolwiek problemów soczewkę można po prostu wyjąć z gałki ocznej.

Krótkowzroczność u dzieci

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, krótkowzroczność u dziecka to sytuacja szczególna. Jeśli dziecko ma tę wadę wzroku, nie ma co liczyć, że to minie albo cofnie. Często zdarza się, że problem pogłębia się przez cały okres nastoletni. Nieprawdziwy jest mit o tym, że korekcja okularowa czy soczewki przyczyniają się do pogłębiania się krótkowzroczności. Prawidłowa korekcja nie tylko daje możliwości prawidłowego rozwoju widzenia, ale także przyczynia się do zmniejszenia progresji. Nieprawdą jest również to, że soczewki kontaktowe można nosić od 18. roku życia – gotowość do noszenia soczewek to cecha indywidualna i nie ma dolnej granicy wiekowej. Soczewki kontaktowe z powodzeniem noszą dzieci w wieku 12 lat.

Jeśli Ty lub Twoje dziecko widzicie mało wyraźnie zapraszamy na badanie do Trójmiejskiego Centrum Okulistycznego. Badamy noworodki od 1. dnia życia i dorosłych.